پاییز_له له

پاییز...

واژه نیست

یک حماسه است

یک تلنگر است

یک تفکر است

یک تحول است

،

یک به رخ کشیدن است،

آری، طبیعت تنوع ِرنگ و طعم و آب و هوای پاییزش را به رخ ِمنی میکشد که یکم

یک

شلوغی ِ پاییز و قدم زدن در این شلوغی، حس ِ تنهایی ای بیش از پیش میدهد

تنهایی در میان جمعی دوستانه و مهربان، با سلیقه‌های متفاوت که با تمام دوستی ها و نزدیکی هایشان باز تو احساس تنهایی میکنی...

یک حس متفاوت بودن و متمایز بودن،

حسی که در اوج تنهایی تو رو از جمع دوستان دور میکند و گوشه نشینت میکند،

حسی که از درون مچاله ات میکند...

حوصله هیچ ِهیچ ِهیچ چیز و کس رو ندارم...

به معنای واقع لِه ام، لِه!...